Jak stać się mistrzem savoire-vivre

Głosi się, iż w fundamencie właściwego wychowania leży szacunek do drugiego człowieka. Rzeczywiście powinno się szanować określonych norm z uwagi na stosowne zależności, wyborne maniery zdecydowanie kształtują stosunki międzyludzkie, upraszczają komunikację i przebieg najróżniejszych sytuacji. Kiedy na dodatek przyuważymy, że znaczenie wyrażenia savoire-vivre wywodzi SIĘ ze splotu francuskich sformułowań „wiedzieć” i „życie”, wtedy zdołamy wnioskować, że to dobre wychowanie krótko mówiąc oznacza respektowanie ustalonych norm zachowania w celu ulepszenia życia w społeczności. Z tej przyczyny pokazuje się, iż to starożytni Grecy, którzy nieustająco kroczyli do doskonałości byli zwiastunami savoire-vivre. A ożywienie umiejętności należytego postępowania zapadł w okresie renesansu, który tak silnie inspirował się klasyczną kulturą antycznych. Specjalną uwagę do etykiety przykładano w dyplomacji i formalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Ale w drugiej połowie XX wieku statut moralny zaczął także być respektowany w stosunkach biznesowych i oficjalnych spotkaniach w innych dziedzinach społecznych.

Zasad savoire-vivre jest bardzo mnóstwo, gdyż zasady te odnoszą się do każdej sfery naszego życia. Przyjrzyjmy się choć kilku z nich, szczególnie tym, które odnoszą się do naszego zachowania przy stole i relacji zawodowych. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z szacunkiem. Wyłączamy telefon, słuchamy każdego z atencją.

Kulturalne powitanie

W naszej polskiej tradycji mężczyźni całowali na powitanie kobietę w rękę. Wraz z rozwojem etykiety na formalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego zachowania. Zawsze należy podać rękę, ścisnąć ją delikatnie, nie potrząsając. Jeśli osoby w towarzystwie są równorzędne pod względem pozycji zawodowej, to pani pierwsza wyciąga dłoń. Starsza osoba również ma inicjatywa przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, ale ranga. Pierwsza zawsze wita się osoba z najważniejszym statusem zawodowym.

Zachowanie przy stole

Do stołu siadamy w miejscu określonym przeważnie wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Ręce zaś delikatnie opieramy o stół. Nasza postura powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Widelec z niewielką porcją jedzenia kierujemy na wprost do ust. Znaczące jest, ażeby siedząc przy stole okiełznać jednocześnie sztukę miłej rozmowy i jednoczesnego spożywania posiłku. Zasada wydaje się łatwa - adresujemy jakąś uwagę, lub kwestię do sąsiada po prawej, nabieramy małą ilość potrawy na łyżkę kładziemy do ust, spożywamy i z pustą buzią odpowiadamy sąsiadowi po lewej. Znowu nakładamy pokarm, konsumujemy i ciągniemy rozmowę. Ten wzór może wydawać się nieautentyczny i trudny, ale ma on na celu zrealizowanie dwóch kluczowych zasad - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej miłej konwersacji z towarzyszami. Warto wspomnieć, że nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przyszykowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, by znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zazwyczaj spoczywają najbliżej talerza, następnie do ryb, a do przystawek leżą w następnej kolejności. Łyżka do zupy leży po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie wyżej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na końcu na musujące napitki i likiery. Po lewej stronie talerza rozmieszczona jest filiżanka na kawę. Wszelkie trunki popijamy małymi łyczkami, kieliszki stale podtrzymujemy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po ukończeniu posiłku bezwarunkowo czekamy na sygnał gospodarzy, dopiero, kiedy oni dadzą sygnał, możemy ściągnąć serwetkę z kolan, zostawić ją tuż przy talerza i nie szurając krzesłem wstać i rzec „dziękuję”.

Płeć czasami ma znaczenie

Mimo Wbrew tego, że w stosunkach biznesowych najważniejsze jest stanowisko, które się piastuje, są sytuacje, w jakich kobieta ma wyższość. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w oficjalnej postaci, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja obok. Przy wchodzeniu do pomieszczenia lub do windy stale kobieta wchodzi pierwsza. W przypadku jednak, gdy drzwi otwierają się do wewnątrz pierwszy wchodzi mężczyzna, dlatego że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zazwyczaj również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako znak szacunku i chęci do poparcia.

Reguł savoire-vivre jest bardzo mnóstwo i w istocie pożądane byłoby ten temat zgłębić w wyższym stopniu na własny użytek. Na ogół wiedza całkowicie zaakceptowanych norm przyzwoli nam poprawnie zachować się w bardzo rozmaitych miejscach. Zawsze jednakże wyjeżdżając do kraju o kompletnie obcej kulturze powinno się zapoznać się z zasadami tam panującymi.