Zakres zastosowań dogoterapii - dla każdego i wszędzie

Nowoczesna ludność coraz bardziej zwraca uwagę na różne metody leczenia, zdolne ulepszyć jakość egzystencji i stan psychiczny. Przykładem takich prekursorskich strategii, uzyskującą coraz to znaczniejszą wziętość, jest dogoterapia. Jest to spektakularna forma leczenia, jaka scala w sobie relację człowieka z czworonogiem, umożliwia znaczny obręb pozytywnych skutków dla rozmaitych typów ludzi. Zaczynając od maluchów z komplikacjami w edukacji po ludzi w starszym wieku, schorowane, dogoterapia może być wszechstronnym narzędziem poprawiającym zdrowie psychiczne a także uczuciowe.

Człowiek i pies - relacja terapeutyczna

Przebieg dziejów dogoterapii dosięga antycznego Egiptu, gdzie czworonogi były użytkowane do wsparcia w leczeniu rozlicznych niedyspozycji. Jednakże to dopiero w minionych dziesięcioleciach kynoterapia zyskała aplauz w domenie medycyny i psychologii. Teraz czworonogi są używane w rehabilitacji zarówno w ośrodkach medycznych, jak i wspólnotach pozamedycznych.

Terapia z psem - korzyści dla każdego

Badania naukowe jednoznacznie zaręczają korzyści wynikające z relacji z psem. Kynoterapia zapewnia polepszenie nastroju, zredukowanie zdenerwowania, intensyfikacja działalności fizycznej jak również poprawianie relacji społecznych. Dodatkowo obecność czworonoga w trakcie rehabilitacji może uruchamiać motywację do uczestnictwa w terapii jak również przeprowadzania zasad rehabilitacyjnych.

Wskazówki przy wyborze psa do terapii

W okresie dogoterapii podstawowe są atrybuty temperamentu psa. Spokojne nastawienie, przyjazne nastawienie, spokojna natura, cierpliwość i pragnienie współpracy z ludźmi oznaczają istotne czynniki. Rasy psów nieraz wybierane do funkcji terapeutycznej są selekcjonowane spośród Labrador Retriever, Pudel (średni lub duży) tudzież Cavalier King Charles Spaniel.

Dogoterapia - dla kogo jest skierowana, a kto powinien unikać?

Dogoterapia ma rozległe wykorzystanie w uzdrawianiu różnych chorób, takich jak zaburzenia ze spektrum autyzmu, ADHD, niepełnosprawność intelektualna, zaburzenia psychiczne, lub choroby neurodegeneracyjne u osób starszych. Niemniej jednak są również obostrzenia, przykładowo fobia przed czworonogami, alergie na sierść i ślinę psów, skłonność do chorób jak również niska odporność.

Dogoterapia, w charakterze terapii dla wszystkich, okazuje się jeszcze bardziej rozpoznawalna i rozpowszechniona. Interakcja z psem, nie wyłącznie jako metoda leczenia, lecz również jako przyczyna radości oraz pomocy, sprawia, że ta odmiana terapii staje się realna dla każdego, który poszukuje polepszenia sposobu życia oraz dobrostanu umysłowego.